دوش آمد خبری گریه به حالش کردم

          تا سحر آب رزان هدیه به یادش کردم

یار ایام جوانی بهترین  به روز من 

          آن بهاری شد که من یاد ِ مزارش  کردم

تا که هور ِ آسمان روشنگر گلزار اوست

          هر سحر باد صبا مقدم راهش کردم

او که نقاش ِ طبیعت  شاعر دنیای رنگ

          صد هزاران شاپرک رنگین کمانش کردم

خوشبحال  آن بهاران چونکه هم نامش بُدند

          در سراپردۀ گل  گلخانه نامش کردم

تا که هالو یاد ِ آن یار جوانی می کند

         با هزاران شاخه گل  صد باره یادش کردم

تقدیم به دوست عزیزم بهروز بهاری

سفر خوش

۱−۶−۲۰۱۳