۲۴۴

درس الفبای عشق نیست به شمع و کتاب 

در دل هر نیمه کور رخنه کند آفتاب

در پس این پرده ها دست قضا کار ساز 

تا چه شود آشکار از دل سرد سراب

زورق این بحر را ، باده کشان می کشند 

ساحل اگر گم شود ، موج شود راهیاب

از خم زلف کمند ، عارض پر غمز و ناز 

دولت دلدادگی ، عالم پر التهاب

مشکل آدم نگر ، حلّ نشود تا ابد 

گه ز خداوند عشق ، گه ز خدا در عتاب

مرحمی از دست دوست ، بر دل صد پاره به 

تا نشود راز دل ، گفته به هر شیخ و شاب

از پی وصف نگار مست چو گردد خمار 

عاقل پر مدعا ، تعنه زند بی حساب

قصه هجران مگو ، با گل شادی بخند 

در گه جانان که نیست ، جایگه اضطراب

از می سرخ شفق ، نوش به حکم سحر 

شب به سر آمد دگر ، وعده شود مستجاب

شور بهاران گذشت ، شوکت هالو شکست 

خاطره ها ابر وار روزنه بر ماهتاب