مرا با خود ببر در باغ ِ رویا
نشانم ده همه گلهای زیبا
مرا با خود ببر بی پَر به پرواز
میان ابر و باد تنهای تنها
مرا با خود ببر تا مرز ِ بودن
صراط عاشقیست درک ِمعمّا
مرا با خود ببر دستم به دستت
به کوه ِ قاف و آن مأوای ِ عنقا
مرا با خود ببر با بار آتش
که سردی مردگیست هرچند توّلا
مرا با خود ببر پروانه بازی
که خسته گشته ام از بار دنیا
مرا با خود ببر در کوچۀ عشق
رهایم کن در آن آذین ِ گلها
مرا با خود ببر در آسمانها
سحر با چلچله رخسار مینا
مرا با خود ببر هالو که اینجا
همه مستند ولی نا خورده صهبا
۲۰ ∕۹ ∕ ۲۰۱۴