ما که تا عاقبت جان به عذابیم همه

همچنان باد رحیل محو سرابیم همه

گه به رقصیم و بخنده گه همه بیدار ِ خواب 

در پس پرده ی اسرار ، بخوابیم همه

همچنان لعبتگان ، کور، دراین خانه ی نور

در کنار همدگر ، بیمار ِ خوابیم همه

عاقبت این قفس تن شکند بهر ِ زمان

کو کجا رفت آن بدن ، گنده ترابیم همه

مرکز ما تو نپندار که آمد زبرین

ما ندانیم  ولی ، فکر جوابیم همه

سایه ی ما خود گریزان زان همه الوان نور

بلبلان دانند که ما خانه خرابیم همه 

ما همه در قید شب ، بسته به زنجیر، بخواب

روز بعد بهر وصال فکر شرابیم همه

تو بگو راه کجاست عاقبت جان به کراست

هر چه میبینم غبار ، پشتِ سحابیم همه

تا که هست نامی زهالو یاد او کن با شراب

ما که پیر اززندگی ، فکر شبابیم همه

هالو

۲۰۲۳/۳۱/۸