٢٠٩   

مزن به چهره نقابی که آشنایم  نیست 

                                   مران به درگه جائی که جای جایم نیست

بخوان ترانۀ شادی زبزمهای ِ وصال

                                   مگو حدیث جدائی که در رجایم نیست

حوالتم مده بر عرصه های گلزاری

                                   شمیم زلف تو از گل  گره گشایم نیست

قسم  به آینۀ  حُسن عالم  آرایت

                                  که جز منادی  وصف ِ تو در ندایم نیست

من از جمال ِ تو آکنده ام سراچۀ دل

                                 مجوی روزن دیگر که در سرایم نیست

بریز جام ِ محبّت به کام ِ من امروز

                                  که روز آتیه در وهم  ِ هوی و هایم نیست

به قصد روی تو بر گل هزار بوسه رواست

                                  جز این تلاش چه دارم که رو نمایم نیست

اگر به دیده نگردد  حلاوت نظرت

                                  گریز ِ ثانیه ها  شوکت ِ  بقایم  نیست

درون بستر چشمت که عالمی پیداست

                                  نشان زرنج دل سرد ِ بی ریایم نیست

بگو به هالوی درمانده از نهایت خویش

                                    که خاطرت تهی از بخت  نارسایم نیست

٨١⁄١