گرت خواهی بدانی از درونت
اگر اخبار خواهی از برونت
کمی باید زکِبرت سر بتابی
بسائی سر بدامان الهی
که هر ذرّه درونت نام ِ سلول
که گاهی هم نهند نام ِ گلبول
درون هر یکی انوار ِ مهتاب
درون جملگی انسان ِ بی تاب
به گوشه اش خرمنی از ریبوزومها
درونش گِرد هم کروموزومها
به هر سویش بوَد یک سانتروزوم
درونش آتش افروزد لیزوزوم
همی گردد شناور پروتوپلاسم
که باشد گِرد هسته سیتوپلاسم
بباشد در درونش هسته بسته
همی باشد درون ِ هسته هسته
به اطرافش همی بینی واکئول
که نام ِ هسته ها باشد نوکلئول
درون هسته باشد نوکلئوپلاسم
همی هستند شبیه آندوپلاسم
که خلق و خوی ِ تو از روی ِ ژنهاست
که سوخت و ساز سلول گلیکوژنهاست
سخن ها کم کنم از پروتین ها
بسی پیچیده تر هست آلبومین ها
نمی گویم زابهام ِ پروفاز
متافاز و آنافاز و تلوفاز
نمی دانم چه دارد آن دی- ا ِن – آ
خجل هستم زترکیب آر – ا ِن – آ
اسید اصلیش از نوکلئیک است
که عاملهای آن از فسفریک است
چگونه این همه ذرّه بر آنند
همی با هم شوند انسان بسازنند
همان انسان ِ مست و غافل از راه
که از یأس و پریشانی کشد آه
١٣۵٨⁄٢⁄۳