۴۱

در صراط عاشقی ، افتان و خیزان رفتن است 

ترک ِ جان و ترک ِ ایمان ترک ِ دنیا گفتن است

دیدن رخسار ِ دلبر ، درکران یا بیکران 

در رگ ِ هر سنگ ِ خارا ، بوی جانان جستن است

راه اگر دشوار باشد یا که هموار از امید 

سر به کوخ ِ بی نشانی ، با رضایت خفتن است

شمع ِ سوزان ِ حیاتی ، واگسستن بارها 

باز هم بر پاشدن ، با سوز ِ دل ، بشکفتن است

قصّه هجران نمی گویند ،الّا در سکوت 

درک این زیبا حکایت دست از خود شستن است

خار استغنا بچشم هر طلب باید کشید

گمشدن در بی نیازی ، بی نیاز آشفتن است

غفلت ِ هالو ببخشا ، ای صدیق راه عشق

چهره اندر بی ریائی بهترین آراستن است