از تو چه پنهان که شبی در خفا

                            بستر سردم  به  تنم  مبتلا

نالۀ پُر درد ِ من آوای ِ شب

                            شب همه درد و بدنم سوز ِ تب

خواب بدیدم که بُتی مَه جبین

                            لاله وشی رُخ زسرای ِ برین

غمزه کنان شد به بَر و بسترم

                            آمد و شد بر شب من همسرم

گفت بمن هر چه که خواهی کنم

                            با همه آلام ِ تو زاری کنم

شب که شوَد بستر ِ تو جای ما

                            فکر و خیالت همه مأوای ما

مو چو شبق بیخته بر سینه اش

                           آتش و شهوت همه انگیزه اش

سینه چو مَرمَر همه نرم و لطیف

                            شانه و گردن همه با هم ردیف

ساغر لعل ِ لب او پُر شراب

                           من که خمار و لب او پُر جواب

چون که خرامید در آغوش من 

                           درد بشد مشعل ِ خاموش ِ من

بوسه زدم بر لب و ابروی او

                           ناوک پستان و سر و روی او

بستر سردم همه شد باغ ِ گل

                          عطر ِگل آمد همه در بحر ِ مُل

خندۀ مستش همه شور و نوا

                          بازی ِ وصلش همه بی انتها

چنگ زدم بر همه عریان بدن

                          نالۀ او  نفخۀ  باغ  و  دمن

او که  گلاویز و بمن  دوخته 

                          لعل ِ لبانش همه افروخته

بوسه بزد بر لب ِ تبدار ِ من

                          مَرهم ِ او شام ِ شب ِ تار ِ من

چشم خمارش کمَکی باز و تنگ

                          نافۀ ناف ِ گل ِ او هفت رنگ

گفت که این کام ِ مرا خوش بنوش

                          با شررت در بدنم خوش بجوش

کوس زدم بر جرسم بهر ِکار

                          درد و تبم هر دو بشد تار و مار

چونکه بخوردم همه آن شهد و نوش

                          عیش ِ نهانم همه آمد بجوش

غایت ِ لذت همه شد شهد و کام

                           آن بُت زیبا بشد آرام و رام

تا که تو را محفل ِ عیش است خواب

                           عیش گناهیست که دارد ثواب

وَهم  و خیالت که  بشد  یاورت

                           عیش مجازی  بشود  باورت

چونکه شدی غرق در اعماق ِ خواب

                            خواب شود بر تو صواب ِ شراب

مَست که در عالم  یلدا  رسی 

                            تازه چو هالو به توّلا رسی  

                                                                       ٢٠١١⁄١٠⁄٦